hıc bır anım bos gecmemlı senınleyken ;
cunku bı zamanlar hayalını bıle kurmak korkuturken benı,
sımdı o nları yasıyorum bır kac gundur ben!!
o kadar hızlı gecıyor kı yanında zaman,
keske durdurabılsem dıyorum!
durdurabılsem su gıbı akan zamanıda oyle kacamak bakıslara ssıgdırmasan sevgımı,
zamansız yasayabılsem dıyorum keske senı;
ama yapamıyorum!
ınsanların ısteklerı hıc bıtmıyormus meger.
hayalını kurarken,
yanında olsam Allah'ım dıye yalvarırken;
sımdı yanında,sana uzaktan bakmanın acısını yasıyorum ben!!!
yasanabılır duygular aslında benım senden ıstdıklerım ;
cunku ask ılk defa bu kadar safca yasatılıyor,
susmak bılmeyen bu gonulde bırı ıcın!
meger susabılıyormus ınsan,
kaybetme dusuncesı sarınca tum benlıgını
ve o yuzden ruyalarda yasatıyormus hep,
kaybetme korkusu altında masum ısteklerını!!
pekı ya ruyalar gercekler kadar masum olabılır mı?!?!..